napalić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, napalićlę, napalićli, napalićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpalić ogień w piecu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napal w piecu! W mieszkaniu jest napalone, powinno być ciepło.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napalić — dk VIa, napalićlę, napalićlisz, napalićpal, napalićlił, napalićlony 1. «rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału dla ugotowania, ogrzania czegoś, podniesienia temperatury w pomieszczeniu» Napalić w piecu, pod kuchnią. W pokoju już… … Słownik języka polskiego
napalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}napalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}napalić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wypalić wiele papierosów; czuć przesyt paleniem papierosów, fajki, cygar itp. :{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… … Słownik języka polskiego
napalać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napalać sięam się, napalać sięa się, napalać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}}– {{/stl 7}}{{stl 22}}napalić się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, napalać sięlę się, napalać sięli się, napalać sięlony, pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabuzować — dk IV, nabuzowaćzuję, nabuzowaćzujesz, nabuzowaćzuj, nabuzowaćował pot. «mocno napalić w piecu, w kuchni itp.» nabuzować się posp. «upić się» … Słownik języka polskiego
nakopcić — dk VIa, nakopcićcę, nakopcićcisz, nakopcićkopć, nakopcićcił pot. «nadymić paląc papierosy, cygara, fajkę, rozpalając nieudolnie w piecu itp.» Nakopcone w pokoju, że trudno oddychać. Nakopcić papierosami, fajką. nakopcić się «dużo napalić się… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
piecyk — m III, D. a, N. piecykkiem; lm M. i 1. zdr. od piec w zn. 1 Piecyk gazowy, elektryczny, koksowniczy, brykietowy. Piecyk żelazny. Napalić w piecyku. Piecyk dogasa. 2. pot. «część pieca kuchennego przeznaczona do pieczenia, także do przechowywania… … Słownik języka polskiego
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
piec — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie, zwykle stałe, do otrzymywania ciepła, wykorzystywanego do ogrzewania pomieszczeń lub do gotowania : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
